Salam,
Bila nak menulis berkenaan tarbiyah,
penulis teringat zaman berjuang di kampus. Ada sahabat jamaah kampus bercerita
tentang seorang mad’u yang baru berasal dari Sarawak. Pagi-pagi selepas subuh
datang ketuk bilik sahabat.
Mad’u tu cakap “ minta maaf , kita’ tak
boleh pergi LOQI “ , sahabat garu kepala tak faham apa dia LOQI. Bila sahabat
tanya semula, mad’u tadi tunjuk surat jemputan pergi Liqa’tapi disebutnya LOQI.
Liqa’ adalah program yang dah lama
dilaksana di kampus. Kami panggil pimpinan jamaah datang ke lokasi luar kampus
untuk bagi pengisian dalaman. Semasa penulis di kampus, pimpinan yang kerap
bagi pengisian adalah Ust. Hashim Jasin dan Ust. Shauqi Ibrahim .
Bila mula berjuang di kawasan penulis,
pemuda kawasan amanahkan penulis pegang lujnah tarbiyah walaupun penulis bukan
ustaz kerana tak ada ustaz yang berani pegang jawatan dalam parti. Penulis atur
pengisian dalaman tapi penulis tak panggil liqa’ kerana tak ramai di kawasan
yang tahu apa itu program liqa’.
Penulis letak program pengisian ini dengan
nama kuliah haraki , kadang-kadang tarbiyah haraki. Sebulan , penulis atur tiga
kuliah haraki di markas kawasan yang masa tu jadi pejabat ahli parlimen ,
sebuah surau yang sekarang dikenali surau mujahideen dan di sebuah markas
cawangan. Penulis juga atur kuliah yang disampaikan oleh ustaz haraki jamaah di tiga buah surau dan sebuah masjid.
Pada masa itu, kuliah di surau mujahideen hanya
tiga kali sebulan. Memadangkan surau ini diurus oleh sahabat yang sekarang
pegang Ketua Penerangan kawasan, penulis bincang dengannya untuk aktifkan surau
ini.
Mula-mula penulis panggil beberapa orang
ustaz untuk buat kuliah di surau ini disamping kuliah sedia ada, kemudian
penulis bantu sahabat tadi atur tazkirah Ramadan di surau berkenaan. Penulis hanya dapat bantu setahun kerana
terpaksa berpindah ke tempat penulis sekarang.
Alhamdulillah, sahabat ini telah berjaya jadikan surau ini aktif dan
dikenali. Surau ini sekarang ini hampir setiap malam ada kuliah dan menjadi
tumpuan umat Islam semasa Ramadan kerana setiap malam disajikan tazkirah.
Selepas penulis pindah semula ke kawasan
penulis dan dilantik jadi SU kawasan, penulis atur liqa’ di kawasan untuk bantu
pengerusi lujnah tarbiyah kawasan. Setiap bulan, penulis akan jemput pimpinan
jadi naqib dan urus persiapan liqa’ kawasan sehinggalah berpindah semula.
Bila di luar negeri , bila jamaah masih
belum ada tanzim, penulis latih adik-adik kampus dengan pengisian tarbiyah melalui
program usrah dan halaqah ( sama macam liqa’). Sehinggalah tanzim dibentuk
program tarbiyah menjadi tonggak aktiviti jamaah.
Walaupun tiada di kawasan, penulis tetap
ikuti program tarbiyah . Setiap minggu ada usrah di cawangan taman penulis
tinggal. Bagi penulis ahli jamaah tidak boleh lari dari program tarbiyah bagi menghayati fikrah perjuangan
, bersungguh-sungguh melaksanakan kerja
jamaah sebelum berserah diri kepada Allah.
Balik ke kawasan minggu lepas, ada sahabat
bagi tahu program Liqa’ Fikri anjuran Lujnah Tarbiyah Negeri ramai yang datang.
Katanya, sehingga tak cukup kerusi kerana terlalu ramai yang hadir mendengar
pengisian naqib jemputan.
Penulis kata, baguslah jika begitu. Penulis
bagi tahu bahawa penulis pun tahu kerana dalam facebook kerap kali selepas liqa’
, akan ada dipostkan gambar peserta liqa’ yang duduk atas lantai kerana kerusi
tak cukup.
Tapi sahabat bagi tahu, yang ramai bukan
pun AJK harian kawasan. Yang meramaikan adalah ahli biasa sehingga pelajar
tahfiz pun datang sebagai peserta. Jika hanya AJK harian kawasan yang datang,
cukup kerusi yang disediakan.
Penulis bagi tahu, jika begitu tak
tercapailah sasaran peserta liqa’ yang diwajibkan kepada AJK harian kawasan.
Sebaliknya, ahli biasa pun boleh datang, malah mungkin ada yang masih baru atau
yang belum jadi ahli pun boleh datang.
Penulis ingat semasa penulis jadi SU
kawasan, liqa’ negeri sudah diadakan tapi kehadiran tak la sampai tak cukup
kerusi kerana pada masa tu, yang datang AJK harian dan jika AJK harian tak
boleh datang akan diganti dengan AJK kawasan yang bukan AJK harian.
Jika itu keadaannya liqa’ negeri pada masa
sekarang, penulis harap Pengerusi Lujnah Tarbiyah Negeri kaji semula penyertaan
ahli biasa . Bukan penulis tak suka tengok ramai yang datang liqa’ negeri tapi sasaran
liqa’ yang tak tercapai.
Jika nak diteruskan juga dengan penyertaan
ahli biasa, jadikan liqa’ ini sebagai liqa’ berbentuk umum bukan liqa’ untuk
pimpinan. Jika dibiarkan akan timbul masalah di masa hadapan , apabila naqib jemputan
yang dimaklumkan kehadiran liqa’ adalah AJK harian kawasan akan menyebut
perkara-perkara dalaman yang tidak sesuai didengar oleh ahli biasa terutama
ahli baru.
Memanglah jika benar-benar liqa’ negeri
hanya dikhaskan kepada AJK harian kawasan , kehadirannya tak seramai yang ada
sekarang, ditambah pula AJK harian kawasan yang tidak semuanya dapat hadir.
Namun, apa yang penting adalah kualiti pimpinan yang terhasil dari pengisian
ilmu dalam liqa’ ini.
Penulis pun yakin lujnah tarbiyah negeri juga
mahu tengok kualiti bukan kuantiti yang ramai hadir. Penulis pun tahu, bila ramai
yang hadir, pujian akan diberi kepada lujnah tarbiyah negeri kerana kebanyakan
orang melihat sesuatu program berjaya bila ramai yang hadir.
Namun, bagi program berbentuk tarbiyah yang
menjurus kepada pengisian dalaman. Kualiti individu yang ditarbiyah adalah
antara faktor menentukan kejayaan program tarbiyah. Justeru, lujnah tarbiyah
negeri perlu membuat kajian dan pemantauan terhadap peserta yang hadir.
Adakah pimpinan dan ahli yang hadir ke liqa’
negeri benar-benar membawa perubahan kepada gerak kerja jamaah di kawasan
masing-masing? Atau pun yang ramai hadir ini semata-mata kerana ‘syioq’ (suka) nak
dengar pengisian oleh naqib yang diminatinya. 'Syioq'
juga tengok ramai orang hadir.
Adakah liqa’ negeri sudah jadi seperti
kuliah oleh ustaz-ustaz popular?. Mereka yang hadir liqa’ negeri kerana nak
dengar ustaz yang jadi naqib bagi pengisian. Sebelum ini sudah kerap kita dengar bahawa memang ramai yang menjadi peminat kuliah, tapi
berapa ramai yang turun berjuang. Jangan jadikan liqa’ negeri seperti kuliah ustaz
popular , bimbang yang hadir ramai tapi sedikit sahaja yang menjadi pengerak
aktif jamaah.
Malanglah jika hadir hanya kerana ‘syioq’ ,
bila balik ke kawasan tak buat apa-apa gerak kerja. Malah , lebih teruk lagi
bila balik ke kawasan tunding jari kepada orang itu, orang ini, pimpinan di
kawasan yang tidak hadir ke liqa’ negeri. Cipta pula label kepada pimpinan
kawasan tidak hadir sebagai ‘ tak cukup tarbiyah’, ‘ tak wala’, ‘ tak jelas fikrah’ .
Sedangkan pimpinan kawasan yang tidak hadir,
jika diukur dari segi amalan dan gerak kerja jamaah terlalu jauh banyaknya dari
orang yang melabel.
Bukan penulis nak pertahan pimpinan harian kawasan yang
tidak hadir kerana mereka kena hadir. Namun, jangan dilabel mereka hanya kerana
tidak hadir liqa’ negeri. Adalah sebabnya , yang menyebabkan mereka tidak dapat
hadir.
Jangan jadikan kehadiran ke liqa’ negeri
kayu ukur tarbiyah seseorang. Nak lihat
keberkesanan tarbiyah seseorang lihat amalan dan gerak kerjanya dalam
jamaah.
Bagi penulis, liqa’ negeri sepatutnya
melahirkan individu , pimpinan yang mengambil ilmu dari pengisian naqib untuk
di bawa balik ke kawasan dan dipraktikkan sehingga jamaah kawasan itu aktif.
Justeru, lujnah tarbiyah negeri boleh lihat
keberkesanan tarbiyah pimpinan kawasan. Buat pemantauan di kawasan, lihat gerak
kerja jamaah di kawasan. Lujnah yang paling dekat dengan lujnah tarbiyah negeri
adalah lujnah tarbiyah kawasan. Periksa usrah di kawasan, usrah pemuda dan
muslimat serta usrah di cawangan.
Jika usrah semua organisasi di buat
termasuk cawangan , bermaksud berjayalah tarbiyah pemegang lujnah tarbiyah
kawasan berkenaan. Tapi bila diperiksa cawangan tiada usrah, kawasan pun sekali
sekali buat usrah. Ada juga program tarbiyah hanya liqa' , usrah
tak dibuat.
Maknanya, program tarbiyah Lujnah tarbiyah
negeri masih belum berjaya, sehinggakan pengerusi lujnah tarbiyah kawasan yang
sentiasa menghadiri liqa’ belum ada kesungguhan melaksanakan amanah.
Lihat pula program tarbiyah kepada
anak-anak ahli, berapa kali dah dibuat ?. Jika , baru sekali atau pun rancang
pun tidak. Lemahlah lujnah tarbiyah kawasan itu.
Periksa juga lujnah-lujnah lain. Lujnah
kebajikan dah berapa banyak program kebajikan yang dibuat?. Berapa dana lujnah kebajikan
yang ada. Jika , dana lujnah kebajikan pun tak capai angka ribu, program
kebajikan sekali sekala je buat. Berjayakah lujnah kebajikan kawasan?.
Jika
pengerusi lujnah lujnah kebajikan tak pernah pergi liqa’ negeri, bolehlah
kurang tarbiyah dijadikan faktor gagalnya beliau. Namun, jika beliau sentiasa hadir
liqa’ negeri, lujnah tarbiyah negeri kena kaji kenapa beliau tidak laksanakan
pengisian yang diterima dari naqib.
Semak lujnah perkasa parti, berapa ahli
yang telah didaftarkan, berapa cawangan baru yang berjaya ditubuhkan, berapa
cawangan yang mampu buat mesyuarat agung, berapa cawangan yang dah hantar penyata
pertubuhan.
Jika, cawangan yang ada pun banyak tak mampu mesyuarat agung, usaha
tambah ahli pun tak ada. Berjayakah lujnah perkasa parti kawasan?
Itu tak masuk lujnah-lujnah lain yang boleh
diperiksa untuk mengetahui kejayaan individu yang ditarbiyah. Jika lemah
sedangkan pemegang jawatan aktif mengikuti program tarbiyah, liqa’ negeri sentiasa
hadir. Kena kaji apa sebabnya?
Penulis menulis begini bukan untuk lemahkan
lujnah tarbiyah negeri , tapi lebih kepada cadangan supaya lujnah tarbiyah
negeri sentiasa membuat muhasabah terhadap aktiviti yang dijalankan. Apa yang
lujnah tarbiyah negeri lakukan sudah elok, cuma keberkesanannya perlu dikaji.
Cogan kata ‘ Tanpa Tarbiyah Gerenti Rebah’
popular dipapar di facebook , menunjukkan ramai yang mahu pimpinan dan ahli
menerima tarbiyah . Namun, kita perlu bimbang dengan gejala tarbiyah tanpa
amalan. Bukankah tarbiyah tanpa amalan sama dengan ilmu tanpa amal.
Ramai yang hadir ke liqa’ negeri satu
perkembangan yang baik, tapi apalah gunanya ramai yang hadir tapi jamaah di
kawasan masih di tahap lama. Apa yang
kita mahu, peserta liqa’ yang hadir balik ke kawasan laksanakan gerak kerja dan
bersungguh-sungguh aktifkan kawasan.
Bukan ‘syioq’ hadir liqa’ negeri, balik ke kawasan diam dan tiada
kesungguhan mengerakkan aktiviti jamaah. Bulan depan , ‘syioq’ lagi ke liqa’
negeri.
Yang kita mahu 'syioq' hadir liqa', 'syioq'
juga kita lihat kesungguhanya melaksanakan gerak kerja jamaah. Terus menerima
tarbiyah, terus melaksanakan amanah.
Wasalam
No comments:
Post a Comment